Ο Σλούκας πληρώνεται για να παίζει μπάσκετ και όχι για προπαγάνδα

Διαστάσεις χιονοστιβάδας πήρε στην Τουρκία, η απόφαση του Κώστα Σλούκα, να μην συμμετάσχει στη διαδικασία που επέλεξε η Φενέρμπαχτσε για να τιμήσει τη μνήμη του Μουσταφά Κεμάλ.

Στο παιχνίδι της για το πρωτάθλημα, η ομάδα της Κωνσταντινούπολης, επέλεξε οι παίκτες της κατά την παράταξη τους στο παρκέ να κρατήσουν ένα πανό που έγραφε «θυμόμαστε με νοσταλγία και σεβασμό». Ο Έλληνας διεθνής, επέλεξε προφανώς και εντελώς συνειδητά να μην ακουμπήσει καν τα χέρια του πάνω σε αυτό το πανί, μη θέλοντας να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία.

Και από εκεί και πέρα... κακός χαμός.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι Τούρκοι έκαναν πέσιμο στον Σλούκα, ενώ ο Σεμίχ Ερντέν του επιτέθηκε γράφοντας «δεν θα τρως ψωμί στην Τουρκία χωρίς να σέβεσαι τον ιδρυτή μας». Θα περίμενε κανείς η Φενέρ να βάλει πλάτη και να καλύψει την επιλογή του παίκτη της, αλλά εις μάτην... Όχι απλά δεν το άφησε να περάσει, αλλά σύμφωνα με τη Fanatik κάλεσε τον Σλούκα σε απολογία για την απόφαση του να μην συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία τουρκικής προπαγάνδας.

Θα το ξεκαθαρίσω εξ αρχής. Είναι απολύτως φυσιολογικό οι Τούρκοι να θέλουν να τιμήσουν τον άνθρωπο που θεωρούν πατέρα τους και αναμορφωτή του έθνους τους. Δεν τους κατηγορεί κανείς μα κανείς για αυτό. Δικαίωμα τους αναφαίρετο...

Όμως, είναι αυτονόητη η αντίδραση του Σλούκα, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να μην βάλει τα χέρια του πάνω σε ένα πανό που αναφέρει ότι κάποιοι θυμούνται τον Κεμάλ με νοσταλγία και σεβασμό. Σε αυτούς τους κάποιους, προφανώς και δεν ανήκει ο Σλούκας.

Διότι ως Έλληνας, αν βάλει τον εαυτό του σε αυτή τη διαδικασία ιστορικής μνήμης, προφανώς θα θυμηθεί τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης.

Ο Σλούκας, που έχει αποδείξει πολλές φορές την ωριμότητα του, ύψωσε το ανάστημα του και μίλησε, αφού μπροστά στην ιστορική μνήμη έχει κάθε δικαίωμα να μην σιωπά. Ο Σλούκας δεν υποτίμησε καν την χώρα στην οποία βγάζει το ψωμί του, όπως τον κατηγόρησαν. Ήταν εκεί, με τη φυσική του παρουσία μιας και ήταν υποχρεωμένος.

Όμως, προτίμησε να μην αγγίξει κάτι που για τον ίδιο είναι αμφιλεγόμενο, αφού όσα για τους δικούς τους λόγους οι Τούρκοι θεωρούν σημαντικά για τον άνθρωπο που άλλαξε το έθνος τους, έρχονται σε αντίθεση με όσα θεωρεί ένας αθλητής που συνδέεται άμεσα με την άλλη όχθη της ιστορίας.

Άλλωστε, ο σάλος που δημιουργήθηκε μετά το περιστατικό στη γείτονα χώρα, μόνο τυχαίος δεν είναι. Η πολιτική του Ερντογάν είναι χτισμένη πάνω στην προπαγάνδα, με τον αθλητισμό να αποτελεί ένα από τα δυνατότερα κομμάτια αυτού που λέμε «soft» διπλωματίας. Το είδαμε ξεκάθαρα πολύ πρόσφατα, όταν οι απανταχού της γης λαοπρόβλητοι Τούρκοι αθλητές, ομόψυχα χαιρέτησαν στρατιωτικά, δηλώνοντας τη στήριξη τους στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.

Ένα πανό για τον Κεμάλ Ατατούρκ σε έναν αθλητικό χώρο, έχει ακριβώς τον ίδιο σκοπό.

Στο πλαίσιο της συνεχόμενης προπαγάνδας και εσωτερικής τουρκικής κατανάλωσης, ο Ερντογάν εδώ και χρόνια προσπαθεί να δημιουργήσει για το λαό του μια ιστορική σταθερά και να τονώσει το θυμικό του. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από αυτές τις πρακτικές, μιας και ο αθλητισμός αποτελεί τον «Δούρειο Ίππο» για όσα θέλει το τουρκικό κράτος να περάσει στο λαό.

Έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να απαιτήσουν από κανέναν Σλούκα, από κανέναν Αρμένιο παίκτη, από κανέναν Κούρδο ή Σύριο αθλητή να συμφωνεί με την άποψη τους.

Η μοναδική συμβατική υποχρέωση για τον Σλούκα, ώστε να σέβεται την ομάδα του είναι να παίζει μπάσκετ και να το κάνει όσο μπορεί καλά και όχι να γίνεται πειθήνιο όργανο ιστορικής και πολιτικής προπαγάνδας.

«Έχεις λιλιά, έχεις λαλιά» που λέει και μια παλιά παροιμία.

Υ.Γ. Η συμπληρωματική δήλωση του Σλούκα μετά είναι σε λάθος βάση, αλλά προφανώς ήταν τέτοιες οι αντιδράσεις που έπρεπε νακατευνάσει το πλήθος.